- journalist, columnist (1963)
Uit 'Stevo Akkerman doet onderzoek naar goed en kwaad', interview ND 1-6-2019, door Maurice Hoogendoorn
Niet hetzelfde
De wet niet overtreden, is niet hetzelfde als goed doen.
Kwaad aanrichten
Wie denkt dat hij het goede vertegenwoordigt en vindt dat in naam van een ideaal 'het kwade' moet worden uitgeroeid, kan ondertussen een hoop kwaad aanrichten. Dat heeft de geschiedenis wel aangetoond.
Uit interview 'Nederlands Dagblad' 1-8-2023 'Ik ben maar eventjes op aarde, dat idee troost mij', door Maurice Hoogendoorn
Angst
Het was geen warm geloof waarmee ik ben opgevoed, ik geloofde niet dat ik veilig was in Jezus' armen. Er zat een flinke dosis angst bij. God zag alles en Hij oordeelde. Er waren geboden die je moest volgen, maar tegelijk was dat helemaal niet haalbaar. Als tiener ben ik zeker bang geweest voor de hel.
Eenzaam
Of ik een trauma heb overgehouden aan mijn jeugd? Dat vind ik een te groot woord. Ik wil ook niet zielig zijn. Maar het was wel eenzaam. Heel lang, ook na die jeugd. Het duurde een tijd voor ik mijn weg had gevonden.
Ooit ook kinderen
Mijn ouders zijn ook ooit kinderen geweest, hun jeugd heeft mede hun gedrag en opvattingen bepaald. Het is niet zo dat ze vrij uit alle mogelijke opvattingen konden kiezen en dachten: dan neem ik deze. Als je je dat realiseert, krijg je meer begrip.
Luisteren was heilzaam
Publiekelijk delen mensen vaak hun successen, maar dat soort verhalen heffen onze eenzaamheid niet op. De pijnlijke verhalen doen dat wel. Ik herinner me hoe ik na mijn scheiding werd opgevangen door vrienden. Dat betekende veel voor me. Sommigen waren door vergelijkbare situaties heengegaan, en alleen al dat ze naar me wilden luisteren was heilzaam.
Aandacht
Af en toe bid ik bijvoorbeeld voor mijn kinderen. Een oud-abt van een benedictijner klooster zei eens tegen me: Bidden is aandacht geven aan wat je belangrijk vindt. Daar kon ik wel iets mee.
Door erover te spreken, sla je het dood
Ik ben geneigd te zeggen dat ik religieus ben. Ik doe me wat religieuzer voor bij mensen die religie belachelijk vinden, en wat minder bij mensen die heel gelovig zijn. Maar wat ik precies geloof? Als ik dat tegen jou moet gaan zeggen, weet ik al dat ik ernaast ga schieten. Maar dat betekent niet dat ik er niet van overtuigd ben dat er iets is. Je moet alleen niet vragen wat dat dan precies is. Door erover te spreken, sla je het dood. Daar kan ik uren over praten, dat je er niet over moet praten.
Uit interview in 'nieuwwij.nl' 17-3-2018 in de serie 'Wat bezielt je?' door Inge Bosscha
Impact
Ik groeide op in de gereformeerd vrijgemaakte zuil. Dit is veel meer bepalend geweest dan ik tot zeg maar mijn 27e dacht, toen ik meende er wel klaar mee te zijn. Ik merk nu dat je opvoeding, of je er nou in meegaat of niet, in alle gevallen een soort referentie is. Als ik tachtig ben zal de impact nog steeds merkbaar zijn. Ik ben waarschijnlijk de rest van mijn leven bezig om die eerste 20 jaar te verwerken.
Eén van mijn grote vergissingen
Er was het sombere mensbeeld. We waren geneigd tot alle kwaad en niet in staat tot enig goeds. Bij de kinderdoop, wat toch een feestelijk gebeuren moest zijn, werd een formulier voorgelezen met de zinsnede 'dat dit leven toch niet anders is dan een gestadig sterven'. Als kind nam ik dat allemaal serieus, één van mijn grote vergissingen, en dat was een behoorlijk juk. Er was die eisende, straffende God en vervolgens kreeg je ingeprent dat je niet in staat was om aan die eisen te voldoen, want de mens was nou eenmaal slecht.
Onderdrukkend systeem
Dat ging bij mij thuis over de vraag of je wel of geen spijkerbroek mocht dragen, wel of niet naar popmuziek mocht luisteren en of je naar het café of de film mocht. En in al deze gevallen was het antwoord 'nee'. Ik heb dat ervaren als een totalitair en onderdrukkend systeem.
Tot al het goede
Ik geloof niet meer dat mensen geneigd zijn tot alle kwaad. Dat zijn we misschien wel, maar we zijn ook geneigd tot al het goede.
Stappen die groot zijn
Ik merk dat ik het steeds gemakkelijker vind om de vrijheid te nemen om afscheid te nemen van allerlei geloofswaarheden. Maar alleen al het feit dat ik dit zeg betekent dus dat dit niet vanzelf spreekt. Mensen die er niet mee groot zijn gebracht zullen misschien zeggen: 'waarom blijf je daar nou nog steeds mee worstelen, houd er eens mee op', maar voor mij zijn het stappen die groot zijn in relatie tot waar ik vandaan kom.
Product bent van waar je vandaan komt
Hoe kan ik als mens en als journalist het bestaan van al die verschillende meningen met elkaar rijmen? En dan is het verbijsterend om te constateren hoezeer je het product bent van waar je zelf vandaan komt. En dan bedoel ik niet alleen de kerk, maar ook de culturele achtergrond.
Niet goed wijs
Het zou wel eens fijn zijn om lekker los te gaan en niet zo gereformeerd vrijgemaakt gecontroleerd te zijn. Niet eerst vijf keer nadenken voor ik iets schrijf, maar gewoon een keer zeggen dat iedereen niet goed wijs is.
Preekdrang
Mijn columns zijn in feite vaak ook kleine preekjes. Ik heb een hekel aan mensen met een onbedwingbare preekdrang, maar ik heb dat zelf blijkbaar ook.
Ruimte maken
Ik wil mezelf en anderen niet meer vast zetten in één mening of idee over hoe het hoort. Daarom blijf ik ruimte maken en vragen stellen.
Uit column 'Trouw' 11-12-2024 'Amerika is al verloren, maar wie stopt Musk & Co in de EU?':
Oligarchenfeest
De Trump-regering wordt een oligarchenfeest, met een recordaantal benoemde miljardairs, en onder hen geldt Musk als leider van de apenrots. Zijn propagandakanaal X zal vrij spel hebben, wat verder reikt dan de directe gebruikers wereldwijd; er zijn invloedrijke spelers (zoals bij ons Geert Wilders) die via X de publieke opinie naar hun hand zetten, doordat andere media er steeds weer op aanslaan.
Uit column 'Trouw' 6-12-2024 'Genocide met de Bijbel, het klinkt als een vloek':
Mensenboek
Ik besefte opeens: wat in Joegoslavië zo afschuwelijk was, werd in de Bijbel regelrecht door God bevolen - in het boek Deuteronomium gaat het om de vernietiging van zeven Kanaänitische volken, in Numeri om de verdrijving van alle bewoners van Kanaän, het beloofde land.
Ik moest kiezen: of genocide was zo erg nog niet of de genocidale opdracht van God moest overboord, en daarmee de goddelijke status van de Bijbel. Dat laatste leek me het beste, en sindsdien zie ik het als een mensenboek. Geen grote kwestie, zou je zeggen, behalve voor mij dan. Maar zo ligt het niet, want in het Midden-Oosten heeft dit alles een rampzalige politieke dimensie. De Israëlische bezettingspolitiek en oorlogsvoering wordt sterk gedreven door het geloof in goddelijke aansporing, die uiteraard ver uitgaat boven het internationale recht.
Als een vloek
Ik herhaal het, met het Amnesty-rapport in gedachten: bijbelteksten die de basis vormen voor verdrijving en vernietiging, klinken als een vloek.
Uit column 'Trouw' 6-11-2023 'Uitverkoren volk':
Gespleten
Mij intrigeert het hoe gespleten religies kunnen zijn, hoe mensen op basis van één en dezelfde bron tot volstrekt tegengestelde conclusies komen.
Aanwenden
Maar welke variant ook, het religieuze is op zichzelf niet goed of kwaad, de vraag is hoe het wordt aangewend.
Home --- Index citaten
Pagina gemaakt 6-11-2023, laatst aangevuld 28-7-2025