Uit 'De angst nooit meester', artikel 'Trouw' 15-11-05
Eenheid of samenhang
Soloreligieuzen zijn mensen die uit literatuur hun religiositeit alleen construeren, 'onder de leeslamp',
terwijl ze toch enig verlangen hebben naar gezamenlijkheid. Het gaat om mensen die in plaats van het geloof aan een Vadergod daarboven,
een besef hebben gekregen van het goddelijke als de eenheid of de samenhang van al wat 'leven' is. En het gaat óók nog eens
om mensen die die eenheid van het 'leven' via de introspectie van het eigen innerlijk ervaren, én zich daarin onthechten van hun ego, kennelijk
om bij een niet-zelf of een hoger of dieper 'zelf' uit te komen. (...) Ze zijn niets anders dan de 'bange meesters van hun eigen geloof'.