Soms mijmer ik diep weg
En beland in andere dimensies
Waar deze wereld niet in past
Het is dan zo onwerkelijk
We leven maar
We doen maar
We doen zo veel en ook weer niks
De ene dag na de andere
En wat geweest is komt niet meer terug
Zoveel mensen
Zoveel dingen
Wat is nou belangrijk?
Wat is nou waar?
Als ik de wereld om me heen moet geloven
Is er zo veel belangrijk
Leren, werken, wonen, vakanties, auto's en meer van dat
Maar na weggemijmerd te hebben
Zijn dat juist zaken die in het geheel niet tellen
In die mijmering besef je de puurheid
De eenvoud
De liefde en het geluk
Het is zo simpel
We zijn het zelf die het leven soms zo druk en moeilijk maken ...
© Hester Hardeman,
juni 2001
-