Uit 'Trouw', religiepagina, 30-7-2002:
- Waarde
Ik acht het een enorme deugd wanneer mensen zich kunnen openstellen
voor wat groter is dan zijzelf en kunnen erkennen dat er verheven
dingen zijn. Wat is er vervelender dan iemand te ontmoeten die door niets gegrepen is,
die geen passies heeft, die nooit is overweldigd door de bergen of door kunst,
of door andere mensen, of door God? Zo iemand ziet geen grootheid en
daarmee ook niet zijn eigen kleinheid. Mijn vriend Michiel schreef me ooit eens:
'De moderne mens heeft aan zichzelf genoeg en is daarom met wel erg weinig tevreden.'
Hoe oneindig veel aangenamer is het om te gaan met mensen die geraakt zijn, gegrepen
door iets dat groter is dan zijzelf, door iets wat hun kleine leven
in een groter perspectief zet. Waarom? Omdat, als je met deze mensen spreekt, het hen niet om henzelf gaat,
maar om iets buiten hen, waarvan zij de (soms ontstellende) waarde
hebben erkend.
- Pijn
Of stel, je bent geraakt door de liefde van God en je ziet wat mensen elkaar aandoen: die pijn
is nauwelijks te verdragen.
Uit dezelfde pagina van dezelfde krant (niet van René van Woudenberg, maar van de redactie religie en filosofie n.a.v. een onderzoek van de Zwitserse neuroloog Peter Brugger):
Toeval?
Geloof in betekenisvol toeval of 'al te toevallig toeval' is volgens
neurologen een kwestie van dopamineniveau. Wie een hoge dopaminespiegel heeft,
is meer geneigd zulk toeval te zien dan wie met een laag dopaminegehalte leeft.
Geloof in het paranormale zou hiermee verklaard zijn, schrijft de 'New
Scientist' deze week.