Factual beliefs, dingen die je gelooft
Er is een God en Hij is schepper van Al wat is. Hij houdt de aarde in zijn hand. De mens is de kroon op de schepping en de dieren zijn aan de mens onderworpen. De mens leefde aanvankelijk met slechts één verbod: een mooie appel die niet gegeten mocht worden. Als de mens niet gezondigd had, leefden we met z'n allen eeuwig in het paradijs. Maar de mens deed niet wat God wilde en bracht daarmee het kwaad in de wereld. God vond dat er gestraft moest worden en zond zijn zoon Jezus om de straf voor de ongehoorzaamheid van de mens te dragen. Eigenlijk droeg God zelf de straf. Kort daarna vertrok Jezus naar de hemel en nog wat later in de tijd stuurde hij de Heilige Geest, die sindsdien mensen leert om te doen wat goed is voor allen in plaats van eigenbelang na te streven. De mens wordt geboren met een opdracht en aan het einde van de weg is er een hemel ... of een hel. Er komt namelijk een 'jongste dag', waarop Jezus als God naar ons terug zal keren en sommigen naar die hemel zal brengen en anderen naar de marteling in het eeuwige vuur.
De ene groep mensen, ook mijn familie, gelooft in de genoemde geloofsvoorstellingen, gelooft dat het daarin om feiten gaat. De andere groep, waaronder mijn schoonfamilie, tilt niet zo aan die beelden, staat er eigenlijk niet bij stil en kent er voor het eigen leven geen waarde aan toe. En dan is er nog het groepje van de zoekers, waartoe ik ook mezelf reken. Ieder van hen probeert op eigen wijze aan het geheim - zo dat er is en voor hen is het alomtegenwoordig - te raken. Zij delen niet in het gevonden hebben van of het gevonden zijn in de genoemde geloofsvoorstellingen. Het mysterie van de schepping en daarbij van het eigen leven trekt aan hen en laat hen niet los.
Wat mezelf betreft, ik ervaar mijn plek als zoeker als een eenzame positie en ik kan jaloers zijn op de factual believers, die immers al gevonden hebben. Er is me wel gezegd dat ik altijd terug kan en welkom terug ben in de wereld van hen die geloven gevonden te hebben. Die uitnodiging houdt echter geen rekening met dat daarvoor een ontkenning nodig is van mijn persoonlijke weg en ontwikkeling, een ontkenning die weinig van mezelf heel zou laten. En daar juist voel ik me verwant aan hen die gevonden hebben: ook zij zouden in een moeras omkomen als ze hun waarheden zouden loslaten. Het is me duidelijk: de groep die er niet mee bezig is, is uiteindelijk het beste af. Maar bij die groep vind ik geen spiritueel thuis.
Pagina geschreven 24-6-2023.