Deze foto nam ik van de week in Elburg. Het paaltje heeft de functie auto's te weerhouden de winkelstraat in te rijden. De tekst sprak me aan omdat in onze wereld van vandaag steeds minder lijkt te kloppen. Nog niet is de coronapandemie uitgewoed, of er breekt een oorlog uit op ons continent. Er is gedreigd met de inzet van nucleaire wapens. Europa wordt overspoeld door vluchtelingen, die niet altijd even gemakkelijk zijn onder te brengen. Op wereldniveau baart het klimaat ons zorgen en vrijwel niemand is wezenlijk bereid z'n leefstijl drastisch aan te passen. De politiek laat economische belangen steeds weer prevaleren. Stijging van de zeespiegel, overstromingen, branden en grote droogtes zijn het gevolg en het lijkt een kwestie van tijd dat we op grote schaal te maken krijgen met misoogsten en voedselschaarste. Als rijken hebben we nooit de wil gehad de honger de wereld uit te helpen en ik denk dat er evenzeer geen wil is om te doen wat we kunnen om de aarde te redden. Klopt niets meer? Nou, dat lijkt erop. Maar Jezus zou wel kloppen, volgens de sticker. Hij zou kloppen op de deur van ons hart.
Die sticker hield me bezig. Vanmiddag was op tv onze oud-minister Pronk te gast. Ook hij vond dat we in een moeilijke tijd leven, waarin de vele crisissen, waarin we dus zelf ons aandeel hebben, nu samenkomen en zich tegen ons richten. Misschien dat Pronks pessimisme maakte dat ik op onze wandeling daarna weer moest denken aan die Jezussticker. Je hart openen voor Jezus: zou dat een probleem oplossen? Ik heb zelf de Jezusverering achter me gelaten omdat ik niet langer geloof dat het goddelijke zo eenvoudig in een scherp gesneden christelijk beeld is weer te geven. Omdat ik geloof dat het beter is ons in het geheel geen beeld te vormen. Door mijn geloofsachtergrond ken ik veel bijbelteksten uit het hoofd. Ik dacht: God is toch geest? En geest is toch anders dan persoon? Die woorden, 'God is geest', komen uit het bijbelverhaal waarin Jezus in gesprek is met een Samaritaanse vrouw. 'Wie bidt', zegt Jezus, 'moet bidden in geest en waarheid.' Geest omvat toch het geheel? Het geheel bijvoorbeeld van goed en kwaad? Geest is toch niet grijpbaar? Dat past in mijn beleving, waarin het goddelijke in alles is en dus zo groot dat een mens het niet kan bevatten. Religies proberen het in beelden te vangen, het te reduceren tot voor mensen hapklare brokken. Maar hoogstens kunnen ze in hun beelden slechts een fractie weergeven van de grootheid. Zo zie ik het.
- - -