Kwaad en goed
We zitten in de coronacrisis. Gistermiddag, we zaten in de tuin in de zon, bedacht ik ineens dat we het voordeurbordje 'Wij zijn in de tuin' niet gekeerd hadden. Ik de tuin horen we in dit jaargetijde de bel niet. Ik ging naar de hal om het bordje te keren en daarna naar de brievenbus, voor het geval er post zou zijn. Op de vensterbank naast de deur vond ik een bos paarse tulpen met een kaartje:
Een afzender stond er niet op. Een mooi gebaar, waarvoor degene die de moeite nam: hartelijk dank! Narigheid en moois gaan vaker samen op. Dat is altijd zo geweest en het is de (menselijke) natuur eigen. Van huis uit leerde ik dat er een zondeval was, een loslaten van God. Ik denk dat dat verhaal een menselijke verklaring is van kwaad en goed. Goed bestaat omdat kwaad bestaat en andersom en zonder elkaar kunnen ze niet. Het is de dynamiek van alle leven. Van oudsher roept elke kracht tegenkracht op en zonder dat zou er niets tot stand komen. Mijn gedrag roept bij de ander altijd iets wakker, net als andermans gedrag bij mij iets activeert. We hebben invloed op elkaar. Dat kan onder andere zijn in gelijke of in tegengestelde richting. Het mooist vind ik het wanneer die beïnvloeding over en weer een ieder helpt meer zichzelf te worden. Dan hoeven richtingen niet parallel te lopen. Wie zichzelf vindt, zal ook de ander vinden.
- - -