Waar veel woorden zijn, is de kans groot dat die er zijn om dingen niet te zeggen. Zolang je over koetjes en kalfjes praat, hoef je niet bij jezelf te komen. Er zijn mensen die op die manier hun hele agenda van de dag of de week delen en zich verliezen in de details daarvan. Ik vraag me altijd af wat diegene niet wil zeggen. Woorden zijn gewillig, leiden af en zijn doeltreffend om wat je niet wilt of durft zeggen verborgen te houden. Dat kan zomaar met gevoel te maken hebben, met angst of schaamte, met verlangen of boosheid. Zolang er woorden zijn, kun je daarmee jezelf uit de weg gaan en de ander misleiden. In de stilte lukt dat veel minder. Dan ontwijk je je gevoel niet meer zo makkelijk, gevoel over jezelf en gevoel naar de ander. Sommigen hebben nooit geleerd om zulke gevoelens te delen.
- - -