YouTube-video 'Mijn vader 100, 12-9-2019' (30 sec.)
'Schoon g'in 't verdriet, nergens uitkomst ziet, groter dan de Helper, is de nood toch niet'.
Op zijn verjaardag was mijn vader sinds kort ziek. Hij heeft toch kunnen genieten van deze dag, o.a. van het burgemeestersbezoek. Zelfs tijdens dat bezoek hief hij een paar maal een loflied aan. Dat deed hij enkele dagen later ook op de onderzoektafel in het ziekenhuis. Hij heeft daar zijn hele lied mogen uitzingen. Sedert ruim een week kan hij niet meer uit bed, omdat daartoe de lichamelijke energie ontbreekt. Desondanks is hij dankbaar voor zijn leven en voor elke dag die hij tot nu toe krijgt. Zijn geestelijke energie is nog sterk. En nog altijd klinkt in zijn kamer op de psychogeriatrische verpleegafdeling geregeld een danklied.
Ik heb geaarzeld om dit videofragment op openbaar te zetten. Ooit, toen hem gevraagd werd of hij voor een acute dood of een ziekbed zou kiezen, heeft-ie geantwoord dat hij dat maar aan 'de Here' wilde overlaten, maar dat hij hoopte dat zijn dood een getuigenis zou mogen zijn. In het verlengde van deze wens zet ik dit stukje opname al openbaar nu hij er nog is. Dat mijn geloof nogal verschilt van het zijne, doet niets aan mijn grote bewondering voor zijn geloofsmoed af. Ik vind zijn laatste dagen vooralsnog om jaloers op te kunnen zijn.
- - -