Mijn vader
Langzaam verlaat hij ons. Hij slaapt steeds meer. Soms is hij er nog weer even bij. Hij blijft wat eten en drinken, maar kan de laatste week niet meer uit bed. Het zingen wordt minder, maar 'Het' zingt in hem door. Toen een broer van mij zich gisteravond bij hem afvroeg waar de tijd toch blijft, reageerde hij: 'In de eeuwigheid.'
Mijn vader is in de hand van de Eeuwigheid. Je kunt Het ook God noemen, of het Al. In mijn woorden: dat wat wij om de Grootheid niet bevatten kunnen, maar wat ons wel omvat.
(foto 25-6-2018)
- - -