Als baby zijn we doorgaans open geboren: we zijn rustig als we tevreden zijn en laten van ons horen als dat niet zo is. Ouders willen kinderen, maar soms geen kinderen die een eigen persoonlijkheid ontwikkelen die anders is dan verwacht. Op school en ook nog daarna kun je gepest worden. Maar ook als dat niet zo is, kan één denigrerende opmerking je de das omdoen, oftewel je je emotioneel doen opsluiten. Partners waren meestal ooit verliefd op de ander en die mocht toen zijn wie ze of hij was. Maar er komt een tijd dat verliefdheid voorbij gaat en je van je partner andere dingen verlangt. Als dat niet blijkt te passen, wringt de schoen. In de maatschappij word je geacht aan allerlei normen te voldoen. Ook daar kan frictie zitten. Mensen sluiten zich dicht als een wapening tegen kwetsing, voelen zich niet echt geaccepteerd en stoppen met zich te uiten. Er zijn dan genoeg dingen buiten jezelf om toch in contact te blijven. En het je volledig geaccepteerd weten, wordt node gemist.
- - -