Verloren eenheid, daar schreef ik over. En over het heroveren van eenheid. Voeding en seksualiteit zijn gedragingen die bedoelen dingen van buiten tot eenheid te brengen met het eigene. Het zijn voorwaarden voor respectievelijk het persoonlijke voortbestaan en het overleven van de menselijke soort. Beide zijn niet vanzelfsprekend. Er zijn mensen die in bepaalde levensfasen moeite hebben om zich te voeden. Anorexia kost mensenlevens, net als een chronisch tekort aan goede voeding door armoede en hongersnood. Er zijn mensen die seks niet zien zitten en er verwrongen ideeën over hebben. En mensen voor wie het schijnbaar niet is weggelegd, vaak juist diegenen die het sterkst verlangen. Als iets groter gemaakt wordt dan het is, komt er kennelijk een rem van angst op. Ik heb ze gezien, mensen bij wie verlangen obsessie werd en die tegelijk geen stappen durfden zetten. Soms gaat het dan ook nog fout en wordt de agressie die het tekort oproept ingezet om daarmee het doel te bereiken. Dan hebben we dader en slachtoffer.
- - -