We hadden elkaar bijna drie jaar niet getroffen. De tachtiger vertelde over zijn hartinfarct. Achter het stuur in de auto kreeg hij opeens een geweldige moeheid over zich en wilde alleen maar slapen. Op een rotonde kwam hij tot stilstand. De verpleegkundige die achter hem moest stoppen trok hem uit de auto en begon met reanimeren. Toen passeerde ook nog een ziekenwagen die beschikbaar was. Zo overleefde hij. Toen hij na drie weken coma bijkwam, wist hij eerst niets en herkende hij zelfs zijn vrouw niet. Maar alles kwam terug.
Iemand stelde de vraag of hij nog 'iets' gezien had, een bijnadoodervaring dus. Dat had hij niet, helemaal niets. Alles was alleen maar totaal vredig geweest. Hij zei: 'Als je zo dood gaat, hoef je volstrekt niet bang te zijn.'
- - -