Vorig jaar of een jaar eerder aten we een zak patat bij 'de Belg' op de Grote Markt in Groningen. 'Zout of liefdeskruiden?', werd ons gevraagd en we kozen de laatste. De liefdeskruiden zouden pas 's avonds gaan werken, zo werden we gewaarschuwd. De patat was erg goed.
Het voorbije weekend waren we weer ter plekke. We besloten opnieuw tot patat met liefdeskruiden. Het was ditmaal niet zo razend druk als de vorige keer. Dus vroeg ik de Belg of hij al lang patat bakt in zijn wagen. Dat bleek sedert dertig jaar te zijn, werkweken van 60 tot 70 uur. Ik vroeg of hij de kost er mee verdienen kan. Hij antwoordde dat hij het werk geweldig vindt en nog altijd met veel plezier doet. Dat was ook zichtbaar. Een man die een kennelijk onbelangrijke vraag ontwijkt om een belangrijk antwoord te geven.
- -