Hij woonde nog niet lang zelfstandig, was psychotisch, hoorde stemmen. Ik kreeg hem zover dat ik hem naar de PAAZ mocht brengen. Pas veel later zou ons verboden worden zelf cliënten te vervoeren en nam de ambulance dat over. Onderweg zat hij ineens stil naar me te kijken. Toen me dat opviel, zei hij met verbazing in z'n stem: 'Ze zeggen dat ik je op je gezicht moet stompen!' Mijn reactie viel me dadelijk in en werd niet verder overdacht. 'Ze zijn toch hartstikke gek ook', zei ik. Maar hij was alweer in de andere wereld.
-