Ook nog in het oude huis, we verhuisden toen ik net veertien was. In de deur naar de keuken was een soort handgemeen, waarschijnlijk met één van mijn broertjes. Ik gaf een klap en hij reageerde. Toen kwam mijn moeder tussenbeide: 'Je hebt mijn kinderen niet te slaan.' Voor het eerst besefte ik dat ze, toen ik geboren werd, niet aan me toe was.
- -