Nog voor ik bewindvoerder werd was het dat ik Sina op haar stoel achter de tafel aantrof achter een dwangbevel in naam der Koningin. Het was van de belastingdienst en de openstaande schuld zou meerdere duizenden guldens betreffen.
Dat ze iets van de koningin gekregen had, was duidelijk voor Sina. Maar van wat er in het dwangbevel stond, begreep ze door de ambtelijke taal werkelijk niets.
Ik heb het dwangbevel meegenomen en later die dag heb ik op het regionale belastingkantoor gevraagd naar de inspecteur. Die kreeg ik te spreken. Ik heb hem gevraagd bij me in te stappen om zelf te zien aan wie dit nu gestuurd was. Hij schudde z'n hoofd. 'Dat kan ik niet doen', zei hij, 'maar wat ik wel kan is de vordering laten vervallen.' En zo was er een volstrekt simpele oplossing voor dit probleem.
- -