Het is een onmogelijke vraag, de vraag wie God is. Sommigen beantwoorden hem vanuit als heilig ervaren boeken. Daar zijn er verschillende van. Naast bijbel en koran zijn er veel meer die als heilig worden gezien, zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Heilig_boek. Geloven vanuit een heilig boek geeft houvast. Je hebt iets om op terug te vallen. Je kunt er het goddelijke min of meer mee definiëren. Waarbij natuurlijk altijd nog de interpretatie van de heilige tekst kan verschillen. Geloven vanuit ervaren geeft een ander soort houvast. Dan wordt de eigen beleving van het goddelijke, dus van alles wat boven de wereldse beslommeringen uit gaat, de voedingsbodem van geloven. Ze kunnen ook gekoppeld zijn, geloof vanuit heilige boeken en geloof vanuit innerlijke beleving. Geloven doen we in een God, zeg een opperwezen, een persoon of figuur, of een energie, een kracht of een mysterie.
Ik ervaar het goddelijke steeds meer als een mysterie. Ik ga ervan uit dat woord van God al datgene is waarin het mysterie mij persoonlijk in mijn diepste wezen raakt. Zo geraakt worden betekent dat ik het goddelijke kan voelen. Ik denk dat ik, net als ieder mens, ten diepste een goddelijke vonk ben, voortgekomen uit het goddelijk Al. Hoe dat is en wat dat is, dat kan ik alleen maar vermoeden. Mijn geloven is dan ook vermoeden. Dat is genoeg. Duidelijk is me dat alles hier niet toevallig is, dat we hier niet eenvoudigweg zijn door opeenvolgende celmutaties. Als ik zie hoe alles in de schepping in elkaar grijpt, voel ik het mysterie in al z'n grootheid.
Als mensen verschillen we in onze persoonlijkheden en onze ervaringen. God openbaart zich onder andere in mensen, in verschillende mensen, in mensen met verschillende structuren en gevoelens. Laten we nooit denken dat de goddelijke ervaring beperkt is tot de golflengte waarop wij persoonlijk die ervaren.
- -