Vanavond vertelde iemand me het volgende verhaal, een parabel op onze huidige economische toestanden. (Een beter woord dan 'toestanden' vind ik even niet.)
Een hôtelier krijgt een klant aan de balie die zijn mooiste kamers wil zien om daaruit een keus te maken. De klant krijgt een aantal sleutels mee, maar moet honderd euro borg betalen. Daarop snelt de hôtelier naar de bakker en betaalt daar zijn schuld met de net ontvangen 100 euro. De bakker snelt naar zijn leverancier om een deel van zijn schuld daar af te lossen. De leverancier heeft nog een rekening openstaan bij de accountant en brengt het geld daarheen. Zo volgt nog een aantal transacties in rap tempo, totdat de laatste ontvanger van de 100 euro naar de hôtelier komt om een openstaande rekening te vereffenen. Net op dat moment besluit de klant van de hôtelier dat geen van de kamers voldoet en vraagt zijn borg terug. De hôtelier betaalt hem zonder mankeren.
We hebben onze financiële wereld dolgedraaid, stoppen gaten met gaten en houden iedereen en onszelf voor de gek. We zijn kennelijk nog altijd niet toe aan orde op zaken stellen ...
- -